This is the life...

"...and you're singing the songs, thinking this is the life..."

http://www.youtube.com/watch?v=iRYvuS9OxdA&feature=artist

Δυστυχώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, ΕΤΣΙ είναι η ζωή... Με καλές αλλά και άσχημες στιγμές/εμπειρίες... Ούτε εγώ μπορώ να αλλάξω (τελείως, τουλάχιστον), ούτε και κάποιος από εσάς... Αυτοί που ήμασταν θα είμαστε, κι αυτοί που ΘΕΛΟΥΝ να είμαστε, δε θα είμαστε... Γιατί δε γίνεται ΠΟΤΕ να αρέσουμε σε όλους... Όλο και κάποιος θα βρεθεί να μας κρίνει ή να μην ταιριάζουμε με τα γούστα του...

Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή... ΠΟΤΕ δε θα βρεις "την ιδανική ζωή"... Αυτή τη ζωή που ΕΣΥ θα θέλεις να κατονομάσεις ΙΔΑΝΙΚΗ... Ούτε η ζωή μας μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη... Πολλοί λένε ότι θα γίνει αυτό που ορίζει η "μοίρα μας"... Ποια μοίρα; Υπάρχει στ' αλήθεια αυτό το πράγμα; Δε νομίζω. Το μέλλον μας, το χτίζουμε με δική μας πρωτοβουλία, σύμφωνα με τα "Θέλω" και τα "Πιστεύω" μας...

Λίγο "δυσνόητα" αυτά που γράφω, έτσι; Ίσως φταίει το ότι το μυαλό μου είναι δυσνόητο... Μέσα στο χάος... Ποια είμαι; Πού πάω; Ναι, ναι... Θα μου πείτε ότι σε προηγούμενη ανάρτηση είπα πως θα παλέψω να μαζέψω αυτό το χάος... Όμως, έτσι όπως είναι, μπορεί να μαζευτεί;;; Ίσως ναι, ίσως και όχι... Τελικά το άφησα πολύ στην τύχη... Ίσως κάποια πράγματα ήταν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Ό,τι έγινε έγινε, θα έλεγαν πολλοί... Και έχετε δίκιο... Απλά ποτέ δεν μπορείς να αποδεχθείς ότι "ΕΧΑΣΕΣ".

Αλλαγή τρόπου ζωής και σκέψης... ΑΥΤΟ είναι που θα με βοηθήσει να τα καταφέρω! Και ξεκινάω από τώρα. ΟΧΙ άλλες αναβολές.

yours...

...

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς, εικόνες σε ξοδεύουν...
Αδύναμος να προσκυνάς, αυτούς που σε ληστεύουν...

Σαν δαίμονας να κουβαλάς, του κόσμου τους χειμώνες...
Στα μάτια της να κυνηγάς, παλιούς μικρούς κανόνες...

Μοναξιά μου όλα,μοναξιά μου τίποτα...
ΜΗ μ' αφήνεις τώρα, που είναι όλα πιο δύσκολα ...
Έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα...
ΜΗ μ' αφήνεις τώρα, που είναι όλα πιο δύσκολα...

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός, κάποιον θα ξεγελάσεις ...
Και ένα κακό που ήρθε χθες, τρέχεις για να προφτάσεις...

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά, τα βράδια του θανάτου...
Έρωτας που μυρίζει πια, αρένα στο άγγιγμά του...

Ποιος ο λόγος που γράφω; Παράπονο; Ξέσπασμα; Κάτι τέτοιο, τέλος πάντων...

Όταν νιώθεις στο πετσί σου τους στίχους και το μεγαλείο τέτοιων τραγουδιών...

Πώς αλλάζουν έτσι τα πράγματα; Μια καλά, μια άσχημα...

Τελικά όλο ψυχολογικό είναι... Αν είσαι ΕΣΥ καλά, είναι τα γύρω σου... Εάν από την άλλη, ΔΕΝ είσαι καλά, ΔΕΝ είναι και τα γύρω σου...

Αύριο γράφουμε Θρησκευτικά... Μεθαύριο Οικονομία, Παρασκευή Χημεία, και τελευταία μέρα (6/6), Αρχαία... Έτσι... Να τελειώνουμε σιγά σιγά, να απομακρυνθούμε λιγάκι από την πόλη... Και πού θα πάω; ΟΠΟΥ βγάλει... Δεν το έχω καν σκεφτεί... ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ να φύγω... Anyway, όπως άφησα να εννοηθεί και πιο πάνω, δεν ξέρω τον λόγο για τον οποίο τα γράφω όλα αυτά... Δε θέλω να φανεί κάπως "κλαψιάρικο"... Καταλαβαίνετε τι εννοώ... Αλλά πρέπει να τα βγάλω από μέσα μου, πριν γίνει το "Μπαμ!"...

Απαισιόδοξο μήνυμα; Μοναχικός δρόμος; Ποιος ξέρει... Ίσως...

Τα λέμε...

Στην ώρα του μαθήματος...

Μια γλυκιά, πολύυυ γλυκιά ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε όλους!! :)
Η ώρα είναι περίπου 8:40, κι εμείς -όπως ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ!- έχουμε Τεχνολογία!
Εργαστήριο Πληροφορικής, κι ο καθένας κάνει κάτι διαφορετικό... Άλλοι κοιμούνται και έχουν ως νανούρισμα τη φωνή του καθηγητή μας, άλλοι ''ψαχουλεύουν'' στο Internet (αχ αυτός ο Norris!), ε και 2-3 ρωτάνε για την εργασία τους. (η 25σέλιδη που λέγαμεεεε......)
Κι εγώ συνεχίζω να ονειρεύομαι...
Ονειρεύομαι το "τώρα", ονειρεύομαι το "αύριο"...
Σκέφτομαι τους ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μου, σκέφτομαι το κομμάτι του εαυτού μου που έχω χάσει... Θα το βρω, πού θα πάει;;;
Σκέψεις, σκέψεις ατελείωτες... Σκέψεις χωρίς συνοχή....
Όμως ξημερώνει ένα καινούριο ''αύριο'', ένα καινούριο "εγώ"... Κι αυτό, είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ, ότι θα το ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΩ!!!

Ουπς, χτυπάει σε 1 λεπτάκι του κουδούνι!!
Επανερχόμαστε στην πραγματικότηταααα!!
2η ώρα ΚΕΙΜΕΝΑ<3
Φιλάκια πολλάααα! :*

Εγώ, μόλις 2μιση χρονών... :')
Πώς περνάει έτσι ο καιρός... Κυλάει σαν νερό που πέφτει από έναν καταρράκτη, με ορμή...
Πάλιωσε η φωτογραφία, θαμμένη μέσα σε ένα κουτί, γεμάτο από αναμνήσεις...
Ανακαλύπτοντας το παρελθόν μου, δημιουργώ το παρόν μου...
http://www.youtube.com/watch?v=FPWJ8cYxw6M

Όσα η αγάπη ονειρεύεται...

Όσα η αγάπη ονειρεύεται, τα αφήνει ΟΝΕΙΡΑ η ζωή...
Μα όποιος στα ΑΛΗΘΕΙΑ ερωτεύεται, κάνει τον πόνο προσευχή...
Βαρκούλα κάνει το ΦΙΛΙ, και ξενιτεύεται....
Για αυτούς που αγαπούν αληθινά και μπορούν να νιώσουν το μεγαλείο αυτού του τραγουδιού....

Απλά τα πράγματα. Ή τα αγαπάς ή όχι τα ζωάκια... Τα λόγια είναι περιττά...

Αυτό θα πει ΑΓΑΠΗ...

Η αγάπη και ο έρωτας έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις...
Ζεις μες στη σχετικά ήσυχη ζωή σου, ώσπου ξαφνικά αρχίζεις να νιώθεις πεταλουδίτσες στο στομάχι! :)
Είναι τόσο όμορφο να ξέρεις και να αγαπάς κάποιον περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό! Δίνεις τα ΠΑΝΤΑ σε εκείνον... Θέλεις μονάχα να τον ικανοποιήσεις!! Γιατί έτσι είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ αγάπη... Δίνεις το ''εγώ'' σου στον άλλο, χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα... Θέλεις μόνο να σ'αγαπά... Τον νοιάζεσαι ΧΩΡΙΣ να περιμένεις να σε νοιαστεί... Όμως... Τι άραγε θα συμβεί σε περίπτωση που τελικά δε σε αγαπήσει; Χμμ... Δε χρειάζεται να σκέφτεσαι έτσι... Μπορεί να μη σου έδωσε την αγάπη που ήθελες, όμως σου έμαθε κάτι... Σου έμαθε να νοιάζεσαι, σου έμαθε να νιώθεις, σου έμαθε να ΖΕΙΣ!
Γι' αυτό ΜΗΝ απογοητεύεσαι.... Συνέχισε μέχρι να τα καταφέρεις!! Αγάπησε!!

Ένα από τα πολλά κειμενάκια/ γραμματάκια που έγραψα για κάποιον....

Αφήστε με να ονειρευτώ...

Θέλεις να ζήσεις, να ονειρευτείς...

Περιμένεις χρόνια μέχρι να μεγαλώσεις, να νιώσεις ικανοποίηση βλέποντας τα όνειρά σου να πραγματοποιούνται...

Ψάχνεις ένα μέρος να κουρνιάσεις, όπως έκανες όταν ήσουν ακόμα πιτσιρίκι, τρέχοντας στην αγκαλιά της μαμάς σου... Νιώθεις ΑΝΙΚΑΝΟΣ, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορείς να είσαι όπως σου το επιβάλλουν! Θεωρείσαι ΑΝΟΗΤΟΣ, επειδή παρά τις αντίξοες συνθήκες εσύ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ και κάνεις όνειρα... Όνειρα που κάποιοι μισούν, όνειρα που ίσως και να μείνουν απραγματοποίητα...

Όνειρα κι επιλογές που σε κάνουν ΜΟΝΑΔΙΚΟ... Όνειρα που ίσως να μείνουν απλά ΟΝΕΙΡΑ... Όμως, ακόμη κι αν κάποτε αυτό συμβεί, εσύ θα είσαι ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που έζησες τη μαγεία και δεν άφησες τη ζωή να περάσει από δίπλα σου...

Για αυτό μην αργείς... ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ. Ονειρέψου κάτι μικρό, ονειρέψου κάτι τρελό!! Μόνο με τα όνειρα θα τα καταφέρεις....